اعلامیه حقوق بشر و شهروندی ۱۷۸۹ <فرانسه>
۱- همه افراد بشر مساوی به دنیا می آیند و آزاد می مانند و حقوق برابر دارند...
۲- هدف هر پیوند سیاسی حفظ حقوق طبیعی و لاینفک انسان است ، این حقوق عبارت است از برخورداری از آزادی و دارایی و امنیت و مقاومت در برابر سرکوب .
۳-اساساملت سرچشمه تمام حاکمیت است ، هیچ گروه و هیچ فردی نمی تواند اعمال قدرت کند مگر اینکه بروشنی از ملت ناشی شده باشد .
۴- آزادی شامل قدرت انجام هر کاری است که به دیگران زیان نرساند،بدین ترتیب محدودیت برخورداری از حقوق طبیعی فقط تا آنجاست که استفاده سایر اعضای جامعه در بهره وری از همان حقوق را تضمین کند ، این محدودیت توسط قانون معین می شود .
۵- قانون حق دارد فقط اعمالی را منع کند که به جامعه زیان وارد می سازد . کسی نباید مانع انجام آنچه شود که قانون منع نکرده و نباید کسی را مجبور به انجام کاری کرد که مجاز نشده است.
۶- قانون بیان اراده عمومی است...تمام شهروندان در برابر آن مساوی هستند و به طور برابر حق دسترسی به مشاغل ، موقعیتها و فرصتهای عمومی را برابر با تواناییهای خود بدون تمایز ،به استثنای فضایل و استعداد دارند .
۷- هیچ کس را نمی توان متهم کرد مگر در مواردی که قانون معین کرده ونحوه آن را نیز تجویز نموده باشد.
۸- هیچ کس را نمی توان به خاطر عقیده و حتی مذهب وادار به سکوت کرد مشروط بر آنکه تظاهر به آن موجب اختلال در نظم عمومی و قانونی نشود .
۹- تبادل آزاد عقاید و افکار یکی از گرانبهاترین حقوق انسان است . در نتیجه هر شهروند آزادانه حق گفتن و نوشتن و چاپ کردن دارد منوط به قبول مسئولیت در برابر سوءاستفاده از آزادیهایی که قانون تصریح کرده است .
۱۰- برای نگهداری قوای عمومی و اجابت هزینه های دولت ، تعیین مالیات عمومی لازم است ، تعیین میزان مساوی آن برای تمام شهروندان به نسبت امکاناتشان ضرورت دارد .
۱۱- چون مالکیت مقدس و حق لاینفک انسان است ، هیچ کس را نمی توان از این حق محروم کرد مگر آنکه الزام عمومی و قانونی بصراحت آن را مشروط به رعایت عدالت و پرداخت غرامت کند.
