سورتمه

قدیر شعیبی

سورتمه

قدیر شعیبی

بر شما نیز بگذرد

این سروده پاسخی است خردورزانه ، شاعرانه و بسیار صلح آمیز به اسکندریان ، چنگیزیان ، تیموریان ، مغولان ، هلاکوییان و ستم گران تاریخ که سرزمین کهن و مردم خردورز و آشتی پذیر ما را در راستای یک تاریخ چندین هزار ساله ی ناروا مورد یورش و تاخت و تاز قرار داده اند :

هم مرگ برجهان شما بگذرد                              هم رونق زمان شما نیز بگذرد

وین بوم محنت از پی آن تا کند خراب                   بر دولت آشیان شما نیز بگذرد

باد خزان نکبت ایام ، ناگهان                               بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد

آب اجل که هست گلوگیر خاص عام                    بر حلق و بر زبان شما نیز بگذرد

ای تیغان چو نیزه برای ستم دراز                         این تیزی سنان شما نیز بگذرد

چون داد عادلان به جهان در ، بقا نکرد                  بی داد ظالمان شما نیز بگذرد

در مملکت چو غرش شیران گذشت و رفت            این عو عو سگان شما نیز بگذرد

بادی که در زمانه بسی شمع ها بکشت              هم بر چراغ دان شما نیز بگذرد

زین کاروان سرای ، بسی کاروان گذشت              ناچار کاروان شما نیز بگذرد

ای مفتخر به طالع مسعود خویش                       تاثیر اختران بر شما نیز بگذرد

این نوبت از کسان ، به شما ناکسان رسید           نوبت زناکسان شما نیز بگذرد

بیش از دو روز بود از آن دگر کسان                      بعد از دو روز از آن شما نیز بگذرد

بر تیر جورتان ، زتحمل سپر کنم                         تا سختی کمان شما نیز بگذرد

آبیست ایستاده در این خانه مال و جاه                این آب ناروان شما نیز بگذرد

ای تو رمه سپرده به چوپان گرگ طبع                  این گرگی شبان شما نیز بگذرد

ای دوستان!خواهم که به نیکی دعای سیف         یک روز بر زبان شما نیز بگذرد

 

سیف فرغانی

نظرات 1 + ارسال نظر
خالو 26 تیر 1388 ساعت 02:23

سهراب سپهری
و پیامی در راه

روزی
خواهم آمد، و پیامی خواهم آورد.
در رگ‌ها نور خواهم ریخت.
و صدا خواهم در داد: ای سبدهاتان پر خواب! سیب
آوردم، سیب سرخ خورشید.
خواهم آمد، گل یاسی به گدا خواهم داد.
زن زیبای جذامی را، گوشواری دیگر خواهم بخشید.
کور را خواهم گفت: چه تماشا دارد باغ!
دوره گردی خواهم شد، کوچه‌ها را خواهم گشت، جار
خواهم زد، آی شبنم، شبنم، شبنم.
رهگذاری خواهد گفت: راستی را، شب تاریکی است،
کهکشانی خواهم دادش .
روی پل دخترکی بی پاست، دب اکبر را بر گردن او خواهم
آویخت.
هر چه دشنام ، از لب‌ها خواهم برچید.
هر چه دیوار، از جا خواهم برکند.
رهزنان را خواهم گفت: کاروانی آمد بارش لبخند!
ابر را پاره خواهم کرد.
من گره خواهم زد، چشمان را با خورشید، دل‌هارا با
عشق سایه‌های را با باد.
و بهم خواهم پیوست، خواب کودک را با زمزمه زنجره‌ها.
بادبادک‌ها، به هوا خواهم برد.
گلدان‌ها آب خواهم داد.
خواهم آمد، پیش اسبان، گاوان، علف سبز نوازش خواهم
ریخت.
مادیانی تشنه، سطل شبنم را خواهم آورد.
خر فرتوتی در راه ، من مگس‌هایش را خواهم زد.
خواهم آمد سر هر دیواری، میخکی خواهم کاشت.
پای هر پنجره‌ای شعری خواهم خواند،
هر کلاغی را کاجی خواهم داد.
ما را خواهم گفت: چه شکوهی دارد غوک!
آشتی خواهم داد.
آشنا خواهم کرد
راه خواهم رفت.
نور خواهم خورد.
دوست خواهم داشت

از شعر بسیار زیبای ارسالی متشکرم
یاد و خاطره زنده یاد سهراب سپهری نیز گرامی باد
تندرست و شاداب و همچنان امیدوار باشید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد