خط تاجیکی از الفبای سیریلیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خط تاجیکی گونه‌ای از الفبای سیریلیک است که برای تطابق با زبان فارسی تاجیکی، در آن تغییرات کوچکی داده شده است. در کشور تاجیکستان رسماً از این خط برای نوشتن متن فارسی استفاده می‌شود.

مردم تاجیکستان در صد سال اخیر از سه شیوه گوناگون برای نوشتن استفاده کرده‌اند. قبل از انقلاب روسیه خط مردم تاجیکستان فارسی بود. بعد از آن تاجیکان برای مدتی از الفبای لاتین استفاده کردند. بعد از رایج شدن خط سیریلیک در روسیهٔ بعد از انقلاب، استفاده از این خط بمرور در برخی جمهوری‌های اتحاد شوروی و کشورهای وابسته به آن رسمیت یافت. از آن پس در تاجیکستان، الفبای سیریلیک با اصلاحات و افزودنی‌های کوچکی با زبان فارسی تطبیق داده و خط تاجیکی نامیده شد. در تاجیکستان امروز، در کنار خط رسمی تاجیکی از خط فارسی نیز بیش از پیش استفاده می‌شود.

Байни ишки ману ту بین عشق من وتو
Муаллиф Набиюллохи Суннатй
مولف:نبی‌الله سنتی

Байни ишқи ману ту отифаи марзи Илоҳ аст!
Ту набишкан, ки варо, чону дилам, сахт гуноҳ аст!
بین عشق من وتو عاطفه مرز الاه است
تو نبشکن،که ورا،جان ودلم ،سخت گناه است

Байни лабҳои ману ту аташи бусаи гарм аст,
Байни оғуши ману ту ҳавасу оташу шарм аст.
بین لب‌های من وتو عطش بوسه گرم است
بین آغوش من وتو هوس و آتش و شرم است

Байни мо сарҳади хоҳишу ҳавас буд, вале ку?
Субҳи мо валвалаи бонги чарас буд, вале ку?بین ما سرحد خواهش و هوس بود ولی کو؟
صبح ما ولوله بانگ جرس بود ولی کو؟

Субҳи мо бусаситониву ҳамоғушу вафо буд.
Субҳи мо чони ба чониву гулоғушу сафо буд.
صبح ما بوسه ستانی و هماغوش ووفا بود.صبح ما جانی به جانی و گل‌آغوش و صفا بود.

Субҳи бедории мо буд ҳаме сина ба сина.
Набзи оғуши ту ҳангомае дар қабзи камина.
صبح بیداری ما بود همه سینه به سینه
نبض آغوش تو هنگامه ای در قبض کمینه

Магарам баъди чунин валвалаву дорунадорй,
Бо чй қувват шиканам ҳамҳамаи оинадорй?
مگرم بعد چنین ولوله ودار وندار
با چه قوت شکنم همهمه آینه داری؟


Баъди ту муйи ту мондаст ба болини гули ман.
З-ин пасам бистари ту қиблаи маъсуми дили ман.
بعد تو موی تو ماندست به بالین گُل من
زین پسم بستر تو قبله معصوم دل من

Мешамад ашки манат буйи туро сачдакунон, бин.
Руйи болини тар аз ашк, дилошуби ман аст ин.
می‌شمد اشک من‌ات بوی تو را سجده کنان بین
روی بالینِ تر از اشک،دل‌آشوب من است این.


Руйи болин ману ту роз ба шабҳо, ки бигуфтем.
Зи сари шавқ абад нолакунон ҳеч нахуфтем.
روی بالین من وتو راز به شب‌ها که بگفتیم
زسر شبق ابد ناله‌کنان هیچ نخفتیم


То саҳар маст ба оғуши ту сармаст хазидам.
Бизадам хеш ба оғуши ту, бо шаст хазидам.
تا سحر مست به آغوش تو سرمست خزیدم
بزدم خویش به آغوش تو با شست خزیدم


Байни мо фосилаи сол басе шастпарй рафт.
Андароғуши сияҳчурдалаҳад хотираҳо хуфт.
بین ما فاصله سال بسی شست پری رفت
اندر آغوش سیاه‌چرده لحد خاطره‌ها خفت


Бинишин дар сари ин мадфани мо ёри диловез.
Даме фарёд бизан, дурр зи чашмони худо рез.
بنشین درسر این مدفن ما یار دلاویز
دمی فریاد بزن،درٌ ز چشمان خدا ریز


Инакам, боз ману кунчаки танҳоии бераҳм.
Инакам, боз ману гиряву овоии бераҳм.
اینکم،باز من و کُنجک تنهایی بی‌رحم.اینکم ،باز من وگریه و آوایی بی‌رحم


Байни ишқи ману ту отифаи марзи Илоҳ аст!
Ту набишкан, ки варо, чону дилам, сахт гуноҳ аст!بین عشق من وتو عاطفه مرز اله است!تو نبشکن، که ورا،جان ودلم،سخت گناه است!
سروده در:خُجند دلاویز که با صبح پاییزی هماغوش است